ชานยอลลุกขึ้นเต็มสูงก่อนจะคว้าปลดปลายโซ่ที่ใช้คล้องข้อเท้าแบคฮยอนออกมาก่อนและออกแรงลากดึงให้แบคฮยอนออกไปกับเขา ถึงแม้แบคฮยอนจะขัดขืนแต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะตอนนี้ร่างกายของเขากำลังถูกยาของชานยอลเล่นงานเข้าอยากจัง ชานยอลลากแบคฮยอนมาใกล้ตรงเตียงก่อนใช้โซ่คล้องตรงเสาเตียง. และเดินออกจากห้อง
“อ๊ะ อา ..อ๊ะ” แบคฮยอนครวญครางออกมาอย่างกระสันยาก เขาเหมือนนะปลาขาดน้ำจะตายตรงนี้ให้ได้ถ้าไม่ได้รับการปลดปล่อย
ปึก
ปาร์ค ชานยอล โยนแตงกวาขนาดพอดีมือลงมาบนเตียงที่แบคฮยอนนั่งอยู่ ก่อนจะลากเก้าอี้มาไว้ตรงปลายเท้าและนั่งดูคนตัวเล็กด้วยสายตาเรียบนิ่ง
“ช่วยตัวเองสิ นั่นแตงกวา” ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา
“ห้ะ อ๊ะ...อา ไอ้..อา..ระ โรคจิต” กว่าจะพูดแต่ละประโยคออกมาได้ช่างยากลำบากเหลือเกิน ปาร์ค ชานยอลยักไหล่อย่างไม่แคร์ เขาไม่จำเป็นต้องสนใจคำพูดของคนตัวเล็กอยู่แล้วปละยังไงแบคฮยอนก็ต้องมันอยู่ดี ตอนนี้แบคฮยอนดิ้นพล่านกระสับกระส่ายใจจะขาดให้ได้ จ้องมองปาร์ค ชานยอลด้วยสายตาอาฆาตเขาเหมือนจะตายทั้งเป็นอยู่แล้ว ไม่เขาจะไม่ยอมช่วยตัวเองให้ปาร์ค ชานยอลดูเด็ดขาด ไม่มีทาง
“หรือจะเอามะระ?” ชานยอลถามด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม
รอจนทนไม่ไหวจึงลุกขึ้นไปหาบยอน แบคฮยอนก่อนจะปลดกระดุมและรูดซิปกางเกงแบคฮยอนลงและส่งมือแกร่งเข้าไปกางเกงในตัวน้อยและใช้มือรูดแกนกายเล็กสองสามที ในขณะเดียวกันแบคฮยอนก็ค่อยๆเอือมไปหยิบของบางอย่างอยู่ตรงข้างเตียงอย่างเนียนๆ ร่างบางซ่อนของนั้นไว้ด้านหลังตัวเองก่อนจะโก่งตัวขึ้นมาได้รับความปรนเปรอจากมือแกร่ง
จึก!
แบคฮยอนฉีดยาอะไรก็ไม่รู้เป็นน้ำสีใสแต่เขาคิดว่ามันคือเข็มฉีดยาที่บรรจุยากระตุ้นเซ็กซ์เช่นเดียวกันที่เขาได้รับ เขาฉีดมันเข้าไปตรงบริเวณต้นคอของปาร์ค ชานยอล ร่างสูงมองอย่างตกใจ ได้!ถ้าคิดจะเล่นอย่างนี้แบคฮยอนนั่นแหละเป็นที่รองรับอารมณ์ของเขาทั้งหมด
ร่างสูงจัดการรูดกางเกงนอกและกางเกงในของคนตัวเล็กกว่าออก ก่อนจะจับขาแบคฮยอนให้อ้าออกมากขึ้นกว่าเดิมก่อนจะคว้าแตงกวามาไว้กับมือ แบคฮยอนถึงกับผวาหวืด ไม่นะ! มือแกร่งค่อยๆยัดแตงกวาเข้าไปช่องทางรักของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น เขาไม่ได้เอาเข้าไปจนหมดเคยเสียบเอาไว้ตรงปลายช่องทางรักของคนตรงหน้าให้อารมณ์ค้างเล่นเท่านั้น
ได้ผล....แบคฮยอนอยู่ในสภาวะอารมณ์ค้างอย่างทรมาน ส่งผลทำให้น้ำตาคลอออกมา เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บเสียด้วยซ้ำ มีความรู้สึกเสียวกระสัน แบคฮยอนใช้มืออีกข้างค่อยๆดันแตงกวาเข้าไป เหงื่อผุดออกมาทั่วใบหน้าสวย ไม่! เขาไม่จำเป็นต้องใช้แตงกวาเย็นๆนี่ เพราะตอนนี้ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวที่โดนยานรกนี่ แต่ยังมีอีกคนที่โดนเหมือนกัน
ร่างบางถึงกลับถอดแตงกวาออก และเป็นฝ่ายใช้แรงกดร่างชานยอลลงกับเตียงตอนทีเผลอ ตอนนี้ชานยอลก็โดนยานรกเล่นงานเหมือนเขานั่นแหละ เพราะเป้าของชานยอลตอนนี้นูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มือเรียวรีบรูดซิบกางเกงของกายออก ก่อนจะใช้มือรูดกางเกงทั้งสองชั้นลงไป แกนกายขนาดเด้งขึ้นมาตั้งโด่พร้อมใช้งานทันที
แบคฮยอนค่อยๆกดช่องทางรักตัวเองให้ลงไปโอบอุ้มแกนกายขนาดใหญ่ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นเมื่อรู้เสียวแทบจะขาดใจ ก่อนจะค่อยๆขย่มขึ้นลงด้วยจังหวะเนิบนาบ
“ร่าน....” ชานยอลพูด
ชานยอลพูดก่อนจะตีที่สะโพกบางจนเกิดรอยแดง และเด้งสะโพกสวนเข้าไปไม่หยุดทั้งคู่เด้งสะโพกส่วนกันอย่างดุเดือด ก่อนร่างสูงจะใช้มือบีบคางแบคฮยอนและกดจูบอย่างไร้ความอ่อนโยน มันเจ็บแสบทั่วริมฝีปาก รุนแรง และรู้สึกชอบมันในเวลาเดียว
“อ๊ะ อะ ...หูย อ๊ะ” แบคฮยอนคร่ำครวญออกมาอย่างมีความสุขที่ได้รับการปรนเปรอช่องทางหลังอย่างดุเดือดและรุนแรง
แต่ทว่าชานยอลไม่ปราถนาให้ตัวเล็กมีความสุข เขาจัดการปลดโซ่ออกจากเสาเตียงและจัดการอุ้มคนตัวเล็กออกมาทั้งท่าอย่างงั้นสะโพกยังส่ายกระสับอย่างไม่หยุด แบคฮยอนมองชานยอลด้วยท่าทีหวาดวะแวงว่าคนตัวสูงทำอะไร ชานยอลจับร่างแบคฮยอนมาวางไว้บนราวระเบียงของห้อง ก่อนจะกระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างไม่หยุดหย่อน
“อ๊ะ อะ...อ๊ะ” แบคฮยอนส่งเสียงออกมาพร้อมหลับตาพริ้มพร้อมกับเกาะกลุ่มผมชานยอลเพื่อระบายความเสียวที่กระแทกเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ทันใดนั้น! ชานยอลปล่อยร่างบางลงไป ทำให้ร่างแบคฮยอนอยู่ในสภาพกลับหัวมองเห็นพื้นข้าง. แต่ช่วงล่างของแบคฮยอนยังยึดเกาะกับเอวหนาและอีกทั้งมอหนาของอีกคนยังเกาะเกี่ยวเอวเขาไว้และยังกระแทกสะโพกใส่อยู่อย่างนั้น ร่างเล็กทั้งรู้สึกกลัวทั้งรู้สึกเสียวไปพร้อมๆกันก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาเปื้อนแผ่นท้องแกร่งที่ปกคลุมไปด้วยมัดกล้ามของอีกฝ่าย
ร่างสูงดึงร่างแบคฮยอนขึ้นมา ตอนนี้ร่างสูงยังไม่ปลดปล่อยจึงยังคงกระแทกเข้าออกช่องทางหลังของคนตัวเล็กอย่างไม่หยุดหย่อนแต่แบคฮยอนถึงอารมณ์หมายเรียบร้อยแล้ว จึงผลักร่างชานยอลออกให้ตัวเล็กน้อยก่อนจะใช้เท้าถีบร่างสูงออกจนสุดแรงทำให้ชานยอลล้มลงไปกับพื้น
แบคฮยอนวิ่งหนีออกมาจากห้องในสภาพที่ไม่ได้ใส่กางเกง เขาไม่สนอะไรทั้งสิ้นแล้วเวลานี้ จะบันไดหนีไฟลืมไปได้เลยถ้าชานยอลตามมาเขาหนีไม่ทันแน่นอน เขารีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์ก่อนจะกดลงไปชั้นล่างของคอนโดใจของเขากระสับกระส่าวถ้ายังอยู่อีก เขาคงโดยทรมานไม่ต่างจากตายทั้งป็นแน่นอน ระหว่างที่ลิฟต์จะปิดตัว อยู่ดีๆมือหนาก็เข้ามากันไว้ ตอนนี้ชานยอลอยู่ในลิฟต์กับเขา มองแบคฮยอนด้วยสายตาอาฆาต
ร่างเล็กพยายามเบียดตัวออกไปแต่ก็เท่านั้น ชานยอลคว้าข้อมือแล้วเหวี่ยงกลับมาในลิฟต์อยู่ เขาแตกต่างจากน้องชายของเขามาก ไม่มีคำว่าใจดี เป็นมิตร เหมือนน้องชายของเขาเลยมีแต่ความน่ากลัว
“อะไรกัน ตัวเองปลดปล่อยเสร็จก็ทิ้งคนอื่นเลยเหรอ” ร่างสูงเอ่ยเสียงทุ้ม
“อะ..ออกไปนะ ไอ้ชั่ว” ชานยอลกระตุกยิ้มร้ายทั้งที มือของเขาไล่กดลิฟต์ที่มี30ชั้นตั้งแต่ชั้นบนสุดเรียงลงมาชั้นสุด
“จะชั่วแค่ไหน ก็ผัวมึงนั่นแหละ”
ชานยอลจัดการแบคฮยอน จนร่างเล็กไม่มีจะครางออกมา น้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนทั่วลิฟต์จนไม่มีที่ว่างที่จะยืน
Die #ตายทั้งเป็น กลับไปเม้น!!
โอ้ยแบดมากกก ชอบประโยคที่แบบ จะชั่วแค่ไหนก็ผัวมึงอ่ะ กรี๊ดดดดด มันดีมาก
ตอบลบ