Chemistry เล่นครู chanbaek Chapter19

   แบคฮยอนไม่ทันจะอ้าปากถามร่างสูงอีกรอบ  ริมฝีปากหยักของปาร์คชานยอลก็ทาบทามก็ลงมา คนตัวเล็กไม่ได้ผลักไสอีกฝ่ายออกไปบางทีชายหนุ่มก็แค่อยากจูบเขาเพียงเท่านั้นแต่นั่นกลับทำให้ชานยอลเริ่มไม่มีสติมากขึ้น

หมดแล้ว…. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

“เปิดปากหน่อยได้ไหม” เสียงทุ้มต่ำกระซิบคำขอข้างใบหูของแบคฮยอนชวนให้ขนลุกชัน ในเมื่อคนตัวเล็กเล่นไม่ยอมเผยอเปิดปากให้ชานยอลได้สอดลิ้นเข้าไปสำรวจความหวานในโพรงปากเล็กจนต้องขอกันตรงๆเช่นนี้

“….”

“นะครับ…เปิดหน่อยนะ”

แบคฮยอนเริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยคำขอนั้นอีกรอย ทันทีที่ริมฝีปากหยักประกบลงมาอีกครั้งคนที่อ่อนประสบการณ์ก็ค่อยๆเผยอปากของตัวเองขึ้นพร้อมปิดเปลือกตาลงเพื่อหลีกเลี่ยงการสบตาที่จะให้เขารู้สึกขลาดอาย แบคฮยอนไม่ต่างจากลูกสุนัขบีเกิ้ลเชื่องๆที่รอฟังคำสั่งของเจ้าของ  

ปาร์คชานยอลใช้ลิ้นของตัวเองสอดเข้าไปสำรวจโพรงปากเล็กของอีกฝ่าย  คนที่ไม่ประสีประสาเรื่องอย่างว่าได้แต่หลับตาและตัวสั่นเล็กน้อยเสียงครางงึมงำเบาๆในลำคอ เมื่อมือเรียวของคนรักเริ่มสอดเข้ามาใต้เสื้อแล้วยังแตะตรงนั้นสัมผัสตรงนี้ลูบไล้ไปมาทั่วทั่วร่างกายช่วงบน

ปากก็ใช้งาน…

มือก็ทำงาน …

แบคฮยอนไม่รู้ตัวว่าเสื้อที่ตัวเองใส่มาถูกเปลื้องออกไปตั้งแต่ตอนไหน  เพิ่งมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่อีกฝ่ายละจากริมฝีปากเขาแล้วลากริมฝีปากต่ำลงไปนี่แหละ แม้ทั้งคู่จะเคยทำรอยคิสมาร์กไว้แสดงความเป็นเจ้าของตัวแต่ครั้งนี้แบคฮยอนกลับคิดว่ามันแตกต่างไปจากเดิม

ชานยอลบรรจงทำรอยกุหลาบไว้ทุกๆที่ที่ริมฝีปากของเขาลากผ่านไปถึง  ร่างเล็กที่นอนอยู่รู้สึกเกร็งทำตัวไม่รู้ถูกแบคฮยอนบิดร่างไปมาความรู้สึกดียามที่ลิ้นของชานยอลสัมผัสกับเข้าร่างกายนุ่มของตัวเองเข้าอย่างจัง ร่างสูงชำเลืองมองอีกฝ่าย ก่อนจะเคลื่อนมาปรนเปรอเม็ดบัวให้อีกฝ่ายแทน

“อือ….!”แบคฮยอนครางเสียงดังกว่าเดิม เมื่อริมฝีปากของครูหนุ่มดูดดุนที่ยอดอกข้างซ้ายของเขาฟันสวยของชายหนุ่มกระทบเข้ากับเม็ดบัว ยิ่งทำให้คนตัวเล็กที่เป็นฝ่ายถูกกระทำรู้สึกอารมณ์พวยพุ่งขึ้นไปอีก แบคฮยอนไม่รู้จะระบายความอารมณ์ตัวเองอย่างไรดีจึงเลือกที่กำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ไปหมด 

“พ…พี่ชานยอล” แบคฮยอนเรียกชื่ออีกฝ่ายออกมา เมื่อชายหนุ่มใช้มือหนาลูบเรียวขาของตัวเองให้อ้าออกแล้วแทรกตัวเข้ามาระหว่างขาทำให้ร่างทั้งสองร่างแนบชิดกันมากขึ้น แบคฮยอนขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกได้ว่าตัวชานยอลเริ่มสั่นเทิ้มไหนจะเหงื่อที่ผุดตามกรอบหน้าคมนั่นอีก

“ขอนะ..”  สิ้นเสียงคำร้องขอชายหนุ่มก็ค่อยๆใช้นิ้วแกร่งสอดเข้าไปในช่องทางรัก แบคฮยอนรู้สึกจุกจนแทบพูดไม่ออกความรู้สึกตีรวนไปหมดมันทั้งรู้สึกอึดอัดรู้สึกจุกแต่ทว่ามันอยากให้นิ้วของชานยอลสอดเข้ามาลึกว่านี้อีก ชานยอลบรรจงขยับนิ้วเข้าออกช่องทางอุ่นของคนตัวเล็กอย่างช้าๆเพื่อให้ร่างกายของอีกฝ่ายคุ้นชินกับมัน

“ถ้าเสียวกัดที่หัวไหล่พี่ก็ได้นะ”ประโยคนั่นทำให้ใบหน้าของแบคฮยอนเห่อร้อนไปหมด นิ้วของเขายังคงทำงานได้ดีมันยังคงชักเข้าชักออกช่องทางรักเรื่อยๆเนิบนาบจนเขารู้สึกว่าช่องทางรักของแบคฮยอนคลายความตึงเครียดลงแล้วก็จัดการสอดเข้าไปอีกนิ้ว

ปาร์คชานยอลขบกรามแน่นฤทธิ์ยานรกนั่นทำให้เขาแทบจะหายใจไม่ออกด้วยซ้ำมันอยากระบายออกมาเดี๋ยวนี้แต่แบคฮยอนยังไม่พร้อม ครูหนุ่มกลั้นใจเล้าโลมแบคฮยอนต่อไป

            จนในที่สุดความอดทนของชานยอลก็หมดลงจริงๆ ร่างสูงถอดนิ้วเรียวออกจากช่องทางคับแคบนั่น ชายหนุ่มจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกให้เท่าเทียมกับแบคฮยอน รูปร่างกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้ามปรากฏแก่สายตาแบคฮยอน เขาพยายามสบตาร่างสูงเพื่อไม่ให้สายตาที่ซุกซนของตัวเองมองต่ำไปมากว่าซิกแพคนั่น

สายตาแบคฮยอนโฟกัสที่เพดานห้องอีกครั้งเมื่อถูกอีกคนเล้าเลียยอดบัวของตนจนเปียกชุ่ม หากแต่เขารับรู้ได้ถึงบางอย่างที่ดุนอยู่ระหว่างขา จนในที่สุดเรียวขาแบคฮยอนก็ถูกอ้าออกให้กว้างขึ้นกว่าเดิมอีกครั้ง ชายหนุ่มรูดท่อนเนื้อร้อนสองสามทีแล้วจับที่หัวจ่อเข้าที่ช่องทางหลัง ก่อนจะดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ

“อะ…อา..”แบคฮยอนปิดเปลือกตาแน่น เมื่อเจอความใหญ่ของอีกฝ่ายเข้าเล่นงาน

จนในที่สุดเอ็นร้อนก็ถูกดันเข้าไปจนสุดทาง ชานยอลเริ่มขยับส่งจังหวะเข้าออกช้าๆเพื่อให้ช่องทางปรับสภาพแล้วเริ่มเร่งจังหวะขึ้น ช่องทางของคนตัวเล็กตอดรัดดีจนชายหนุ่มต้องเลียริมฝีปากตัวเอง แบคฮยอนก้มมองดูร่างกายของตัวเองดูดกลืนแก่นกายใหญ่ของอีกฝ่ายเป็นจังหวะเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ  เขารู้สึกหน้าร้อนผ่าวมากกว่าเดิมเมื่อเห็นอวัยวะนั่นของครูหนุ่มเป็นครั้งแรก

มือหนาเลื่อนไปสัมผัสท่อนเนื้อร้อนของอีกคนที่กำลังมีอารมณ์เหมือนกันพร้อมรูดรั้งมันพร้อมๆกับจังหวะที่เขาสอดใส่เข้าไปด้วย แบคฮยอนถึงกับต้องทำหน้าเหยเกเมื่อถูกปรนเปรอทั้งหน้าข้างและข้างหลัง ความเสียวโหมกระหน่ำเข้ามาจนเขาหายใจแทบไม่ทัน

สะโพกของชานยอลเริ่มกระแทกส่งท่อนเอ็นร้อนเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆว่าเห็นปลายรุ้งอยู่ไม่ไกล ยิ่งแบคฮยอนได้ยิ่งเสียงครางต่ำในลำคอเขายิ่งรู้สึกขลาดอายจนต้องส่งมือเล็กของตัวเองยึดไหล่ของอีกฝ่ายเอาไว้แทนจนในที่สุดทั้งคู่ก็ปล่อยหยาดหยดออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน

เสียงหอบหายใจแฮกดังออกมาเมื่อทั้งสองชีวิตถึงอารมณ์หมายแล้วแต่ความรู้สึกของชานยอลเพราะฤทธิ์ยานรกยังไม่หมดไปจากร่างกาย ความต้องการกันและกันยังพวยพุ่งอยู่มานักก่อนจะโผเข้าหากันอีกครั้ง